Een rode loper....?!

Dag allemaal,

Ik zal beginnen met waar ik begonnen was... Koningedag.

Wanneer je als Nederland naar het buitenland gaat, schrijf je je in bij de ambassade en deze ambassade is ook de organisatie die het koningedag feest organiseert. Kilo's oude kaas, haring, poffertjesmix, frikandellen, bitterballen, shoarma, en nog veel meer was ingevlogen.... Sjemig, wat een vreetfestijn daar! Het werd gevierd in de tuin van de national archive; een mooi monumentaal pand. De ambassadeur hield een heerlijk officieel praatje, waarna vervolgens het wilhelmus werd getrompeteerd en gezongen (je zult zowaar nog es natiotionalistische gevoelens krijgen in het buitenland)

Aangezien het hele kantoor uitgenodigd was, en dit een echt 'meiden-kantoor' is, hebben we ons eerst lekker opgetut en vervolgens, op weg gegaan naar het festijn... De vraag was of we met de taxi of bus zouden gaan en wij kregen uiteindelijk onze zin: we gingen met de bus. Wat bleek nou? Meer dan de helft was nog NOOIT met de bus geweest! Wij wisten al wel dat ze er niet dol op waren, ze hebben niet voor niets allemaal een 'driver'... De bussen zijn vies, ze rijden niet op vaste tijden, het is gevaarlijk maar bovenal.... Je kan eruit vallen wanneer je wilt uitstappen
(stoppen werkt als volgt: je tikt met je vingers tegen het dak, t busje gaat naar links en rijdt vervolgens een beetje door. Gevolg: je stapt uit een langzaam rijdend busje, en staat soms midden op een weg te koekeloeren).
Zelf vind ik het busnetwerk wel redelijk ideaal. OK, er is geen schema van tijden, maar eigenlijk wacht je nooit langer dan 5 minuten... Het enige vervelende is dat er zoveel lijnen zijn en dat het een questie van trial and error is uit te vinden waar de bussen heen rijden. Daarnaast is het leuke van de bus dat er altijd muziek is. Er zijn vele jongens en kinderen die met hun gitaar en hun stem hun geld proberen te verdienen in de busjes.
Het feest was dus erg geslaagd, ook weer veel andere mensen ontmoet en gemerkt hoe groot de Nederlandse gemeenschap hier eigenlijk is!

Vervolgens op zaterdag naar kantoor (oei) om studenten te interviewen. WE hadden dit in 1e instantie op vrijdag gepland...Te dom, aangezien we in een moslimland zijn waar jongens op bepaalde tijden naar de moskee gaan... Na de interviews 'hup' in de bus, op naar een andere stad ivm een afscheidsfeest. We waren enigsinds uitgeput, dus ik was blij dat het een hangfeestje was van iemand die ik goed ken. Vanuit hier de volgende dag met de bus naar Bandung, waar we 2 dagen zouden zijn om onze laatste interviews te doen.
Wat een @#$%^&*(()%$-rit zeg! We moesen een berg over, en die is op bepaalde tijden dicht voor een van de richtingen van verkeer. Tduurde lang..... Langs alemaal kleine dorpjes in een oude rammelbus met drie mensen in een rij waar "I happened to sit in the middle"--> Mijn benen zijn best lang voor de Indonesische standaard... Kortom: Ik kon geen kant op 4 uur lang.

Afgelopen week verder hard gewerkt... Guess what I'm doing now..... HAHAHAHA, Sarah en ik geven hier een SPSS cursus! Daarnaast natuurlijk hard werken aan de andere opdrachten, nieuwe kansen creeren, Indonesisch leren, socializen en sporten en ook, eindelijk dit weekend voor het gaan "clubben" in Jakarta!!!

En dit "clubben" van ons is haast genant om te vertellen.. We hebben blijkbaar vrienden hier, die erg belangrijke papa's en mama's hebben waardoor alles, maar dan ook werkelijk ALLES geregeld wordt. Shit, wat zijn die mensen rijk! OP dit moment leef ik echt zo'n leventje...van een heel rijk meisje...haha, te grappig, te genant!
We werden opgehaald in een dikke bak (1 van de 4 auto's) naar een club, waar bij iedereen moeilijk werd gedaan om binnnen te komen , maar wij met een vriendelijke lach werden onthaald en een (gereserverde) tafel kregen. Er kwam en fles cognac en een karaf ijsthee op tafel en we kregen een persoonlijke bediende die onze tafel en glazen in de gaten hield. Na dansen, shooters, cognac en een licht gevoel van aangeschotenheid reden we naar een andere club. We stapen uit voor de ingang van de club, waar een mannetje onze bak overnam om m naar de parkeergarage te rijden, om m vervolgens na afloop weer voor te rijden. Ook dit was een super hippe club, waar alles voor ons geregeld werd. Tot half vier heerlijk gedanst en erg veel lol om de 'challenge' van de avond: met wat voor subtiele details je je vrouw zijn kan gebruiken. Sarah en ik hadden hier super veel lol om, omdat we van elkaar wisten dat we t erom deden, zonder doel voor ogen, maar niemand anders t door had en onze tips aan elkaar helemaal werkten!HAHAHHAHAHA
Moeten jullie ook es doen... Echt erug grappig!

Nu zit ik op kantoor, enigsinds geradbraakt, aangezien we gister weer meer dan 2 uur (in de Jakartaanse hitte)hebben getennised met een brakke maag...

En veeeeeeeeeeeeel te doen deze week... We werken nml nog maar een maandje. De tijd vliegt.... Helaas

Bij jullie ook alles leuk?

Kus,
Monique